نگاه امروز

متن و فردیت مولفهرمتن ادبی ، حیاط خلوت اختصاصی و منحصر به فرد مولف است که درزمان تالیف آن ، هیچ غریبه ای راه ندارد مگر از طریق ذهن وخیال نویسنده . ممکن است نویسنده چیزی بگوئید تا چیزی را پنهان کند . این مهم میتواند عامدانه باشد و یا میتواند هم نباشد . درحقیقت ذهنیت درگیر ومتاثر ، مکتوب میشود . این متن حاصل درگیری و واکنش ذهنیت اوست با هستی وهرآنچه برایش مهم وعمده میشود . به زبان دیگر، اولین خواننده ی متن خود نویسنده است . یعنی پاسخی ست به یک نیاز . سناریوی ، این ذهنیت ،درچیدمان کلمات ، لحن ، نوع شروع ، گره افکنی ، تعلیق و پایان بندی، اساس طرح وپلات و موتیف های اصلی و فرعی ِمشخصی، شکل و دوام وقوام میگیرد . ظرفیت این طرح وپلات ، دایره ی واژگان ،شگردهای بیانی – توصیفی وفرمی ، بی نهایت راه و روش را پیشنهاد میدهد . هرچه نحواین بیان و روایت ، چگونگی فرمی ، زیاد و کمی ، زیباشناسی متن ، دوری از تکرار و ساخت آشنا شکیل ترومجاب کننده ترو باورپذیرتر باشد ، لذت بیشتری را برای خواننده به همراه دارد و موفقیت اختصاصی ومنحصر به فرد مولف ، درصد بیشتری ازآن خود خواهد کرد . راوی ، نظارت ، گردش کار و قرار نویسنده را با خواننده  ، سامان وهدایت میکند . راوی و نویسنده درعین جدائی همدیگر را کامل میکنند . تشخیص صدای راوی با نویسنده کارساده ای نیست اما غیر ممکن هم نیست . ممکن است هردو موثق و قابل اعتماد باشن نگاه امروز ...

نظریه های ادبی : منابع ومراجعمنابع و محل تئوری های ادبی از جمله شعر و داستان در کجا و چگونه بوجود می آید ؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت از خود ادبیات . یا بهتر آن است گفته شود از خود هنر . هنرها در زمان مقبولیت و آفرینش ، دردرون خود ، تئوری نیز خلق می کنند . هنرمند از دیرباز ، نگاهش به جهان وهستی از فلیتر فرم و شکل ، به جهان می اندیشیده و واکنش نشان می داده است . به صراحت می توان بیان کرد که تاریخ هنر، تاریخ نهضت های فکری و جنبش های اندیشمند نیست بلکه جنبش های اشکال گوناگون فرم های هنری است که توسط هنرمندان خلق و چند دهه هنرمندان و صاحبان خرد واندیشه را به خود مشغول تا جنبش فرمی دیگری با بهره گیری از فرم قبلی ، فرم نو دیگری را جایگزین فرم سابق کنند . پس این تئوری ها و تکنیک های فرمی و شگردهای اجرائی تخیل ، اول باید درآفرینش های هنری تجلی و ساخته وپرداخته سپس به تئوری تبدیل شود . منتقدین ، تئوری های ادبی را صرفا از خود متون ادبی اخذ و سپس به صورت تئوری ، آن را فرموله وارائه می دهند . هیچ تئوری ادبی- هنری ، ابتدا به ساکن و در ذهن و ضمیر کسی و در خلاء تولید و ساخته نمی شود . انسان هنرمند در زمان آفرینش یک اثرهنری، تخیل خود را در فرم و قالب در خور محتوا ، اجراء و عرضه می کند . آن شیوه ی اجراء ونحوه ی ارائه آن تخیل ، توسط منتقدین و کارشناسان آثار هنری ، کشف و نظامند به صورت تئوری های اد نگاه امروز ...